OWOCE
Palma daktylowa czczona jest od tysiącleci jako święte drzewo. Od najdawniejszych czasów też, sporządza się z niej oszałamiające wino palmowe do celów rytualnych, afrodyzyjnych i hedonistycznych.
Granat Granat to roślina pełna symboli. Przedstawia nieśmiertelność, wielość w jedności, wieczną płodność, twórczą moc kształtowania i niewyczerpaną obfitość. Jest tez symbolem wiosny, odrodzenia, płodności ziemi i regeneracji. Uznawany był także jako owoc, który powstał z krwi Dionizosa. Kto go skosztował, to tak jakby pił krew odurzonego i podnieconego seksualnie boga. W starożytnej Grecji jadano granaty podczas orgiastycznych uczt ku czci Dionizosa, dzisiaj dostępny pod postacią syropu grenadine.
Avocado, banany, brzoskwinie, jabłka (bogaty w symbole i mity o podłożu seksualnym, ale również jako produkt wyjściowy do produkcji cydru i niezrównanego calvados’a), wiśnie i czereśnie, daktyle (same owoce, ale również wino palmowe, które jakoby wprawia w prawdziwe zakłopotanie mężczyzn poprzez natychmiastowe pobudzenie erekcji), figi (doskonały afrodyzjak szczególnie ceniony w starożytnej Grecji i w Chinach),, gruszki (bogate w witaminy A, C i D, ale również w nadzwyczaj pożądany jod), jeżyna popielica, kokosy (mleczko i miąższ maja zdolności pobudzania erotycznego, do tego stopnia, iż misjonarze na Pacyfiku zakazywali nawróconym tubylcom konsumowania ich, bowiem „ rozpalają chucie i wyglądają jak jądro olbrzyma”), morwa, pigwy, winogrona.
WARZYWA
Szparagi są niezawodnym afrodyzjakiem. Zarówno Indianki, jak i tessalskie czarownice warzyły z soku szparagów napoje miłosne. Turcy i Arabowie sporządzali z nich afrodyzyjne potrawy.
Ogórecznik, cebula (np. drobno posiekana w jajecznicy), chrzan, czosnek (już Pliniusz Młodszy zalecał czosnek rozgnieciony z kolendra w białym winie jako niezawodny środek wzmagający pożądanie i potencję), fasola, karczochy, marchew (stary przepis arabski powiada, iż najlepsze rezultaty daje kiedy duszona w mleku), bakłażan (często określany mianem „gruszki miłosnej”), papryka, pietruszka (uważana onegdaj za silny afrodyzjak, stanowiła podstawę magicznego wywaru, który dawał czarownicom możliwość latania), pomidory (dawniej nazywane „jabłkami miłości”, ale to było bardzo dawno temu kiedy prawdziwe pomidory pachniały piżmem, a nie tak jak dzisiaj chemią), pory (polecane w czerwonym winie i zapiekane w piekarniku), rzeżucha (inaczej zwana impudens, co znaczy „bezwstydna”, na jej bazie powstał napój miłosny z czasów rzymskich składający się z rzeżuchy, wody cebulowej, orzeszków sosnowych i pieprzu), rzodkiewka (jak gminna wieść niesie, kobietom w haremach, rzodkiewki i ogórki, wolno było tylko podawać pokrojone w plasterki), seler (jeden z ulubionych afrodyzjaków Mme de Pompadour, słynnej metresy Ludwika XV, która przygotowała go w formie zupy), szpinak (perski przysmak miłosny to ispanah: gotowany szpinak zmieszany z gęstym jogurtem i dużą ilością czosnku).
